Urodził się 15 września 1896 r. w Rzeszowie. Syn Artura i Heleny z Weintraubów.
Ukończył II Gimnazjum w Tarnowie. Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.
Po wybuchu I wojny światowej od sierpnia 1914 r. służył w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiazaniu od końca września w Legionach Polskich w 2 Pułku Piechoty II Brygady LP. Podczas kampanii karpackiej 17 grudnia został kontuzjowany pod Ökörmezö. Po leczeniu w szpitalu przydzielony do Stacji Zbornej LP w Wiedniu, następnie do kadry w Marmaros Sziget. Od maja 1915 r. służył w 3. szw. 2 Pułku Ułanów LP. Uczestniczył w kampanii bukowińskiej. Od października 1915 do 15 stycznia 1916 r. przebywał w Stacji Zbornej LP w Wiedniu. 21 marca ze względu na stan zdrowia został zwolniony z Legionów. Od końca września 1916 r. ponownie w Legionach Polskich. Początkowo w kadrze Komendy Grupy w Kozienicach, potem w 6 Pułku Piechoty III Brygady LP. od 26 listopada 1916 do marca 1917 r. w aparacie werbunkowym w Pińczowie. Następnie ponownie w 2 puł LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od 16 października podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w Stacji Zbornej w Przemyślu. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) zbiegł do Lwowa. Schwytany przez Austriaków, wcielony został do 41 pp.
Od 1 listopada 1918 r., uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom w stopniu pchor. Walczył na odcinku I (pododcinek Remiza–Cytadela). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich. 10 lutego 1919 r. przeniesiony do III parku lotniczego. 1 listopada mianowany ppor. piech., od 1 lipca 1920 r. jako dowódca plut. brał udział w walkach z bolszewikami w składzie 51 pp. 1 września przeniesiony do baonu zapasowego pułku, był w niej dowódca plut., dowódcą komp., referentem demobilizacyjnym i referentem oświatowym. 1 maja 1921 r. awansował na por. piech., a z dniem 1 lipca został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919. Od roku 1921 r. studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie; ukończył trzy semestry. Pracował jako urzędnik w Urzędzie Skarbowym w Rawie Ruskiej. Należał do Związku Legionistów Polskich (Koło żołnierzy 2 Pułku Ułanów LP).
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” 1937, nr 178, nr 259; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.