Bojownikom niepodległości

Henryk Fórtkiewicz

(1879–1920)

Urodził się 15 stycznia 1879 r. w Sierpcu. Syn Hipolita i Józefy z Gierpców (?).

Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera chemika.

Po wybuchu wojny i utworzeniu NKN (16 sierpnia 1914) jako kierownik magazynu butów, broni i starych rzeczy w Krakowie był przydzielony do intendentury Dep. Wojskowego NKN. Jednocześnie w stopniu sierż. w marcu 1915 r. był kierownikiem intendentury baonu uzupełniającego LP kpt. Andrzeja Galicy. Po przeniesieniu departamentu do Królestwa Polskiego od 24 maja 1915 r. kierował magazynem umundurowania przy stacji zbornej LP w Piotrkowie, a od 17 czerwca centralnym magazynem umundurowania i broni w Radomsku. 15 grudnia 1915 r. mianowany chor. kanc., a 1 kwietnia 1917 r. ppor. kanc.; służył wówczas w Krajowym Inspektoracie Zaciągu.

Od 1918 r. w WP. Początkowo w 1 pp, 29 grudnia został przydzielony do Wojskowej Szkoły Mierniczej. Potem był oficerem Wojskowego Instytutu Geograficznego. Awansował na por.

Zmarł 11 marca 1920 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu wojskowym na Powązkach kwat. A-9.

Pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości i Krzyż Walecznych.

Żonaty z Marią Chabielską.

Źródła

„Dziennik Rozkazów Wojskowych” nr 7/1919; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 64/1932 {po raz drugi odznaczony Medalem Niepodległości „Monitorem Polskim” nr 140/1938]; H. Odrowąż-Szukiewicz, Świadkowie wydarzeń 1918–1920, Warszawa 1990; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.