Urodził się 18 listopada 1895 r. w Grodzisku Mazowieckim. Syn Franciszka i Zofii z Gołębiowskich.
W niepodległej Polsce funkcjonariusz Policji Państwowej. W 1932 r. w stopniu przodownika służył w Urzędzie Śledczym w Tarnopolu. Następnie awansował na st. przodownika. W Tarnopolu pełnił służbę do wojny.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 045/1 z 22 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 29/1932.