Urodził się 25 marca 1898 r. w Bohorodczanach pow. stanisławowski. Syn Wilhelma i Eleonory z Kühnów.
Pracował jako woźny w sądzie w rodzinnej miejscowości.
W czasie I wojny światowej od 28 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 7 komp. 6 pp LP. W jej składzie 12 września wyruszył na front. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej. Następnie w 5 szw. 2 puł LP. Po kryzysie przysięgowym pozostał w pułku. 4 stycznia 1918 r. przeniesiono go do szpitala koni, a 10 stycznia do taborów Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego) internowany przez Austriaków w Bustyahazie.
Zwolniony, został wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski. Tam jesienią dostał się do włoskiej niewoli. W maju 1919 r. powrócił do Polski.
Wstąpił do WP. W składzie 2 pszwol uczestniczył w walkach z bolszewikami.
Po zakończeniu wojny podjął zawodową służbę wojskową. Był podoficerem w 24 puł. Uzyskał stopień wachm. Z dniem 1 maja 1925 r. przeniesiony do rezerwy.
Pracował jako woźny, a potem pisarz w Sądzie Grodzkim w Bohorodczanach.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 235/1933.