Urodził się 6 grudnia 1900 r. w Warszawie. Syn Edwarda i Franciszki z Zalewskich.
Działacz niepodległościowy ps. „Oksza”. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 1 stycznia 1935 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako nauczyciel w szkołach średnich.
Podczas II wojny światowej od października 1941 r. brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK ps. „Morsztyn”. Był dowódcą III plut. 7 komp. motorowej baonu AK „Kiliński”. Na tym stanowisku wziął udział w powstaniu warszawskim. Uczestniczył w działaniach w Śródmieściu. Po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października) dostał się do niewoli niemieckiej. Uwolniony w 1945 r., powrócił do kraju.
Zmarł 4 kwietnia 1952 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.