Urodził się 6 czerwca 1872 r. w Krakowie. Syn Bernarda i Bronisławy z Rosenfeldów. Brat Bernarda Alberta (zob.).
W 1890 r. ukończył III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie. Ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski.
W czasie I wojny światowej w armii austriackiej – awansował do stopnia ppłk. lek.
Od 1 listopada 1918 r. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Był komendantem szpitala II przy ul. Kleparowskiej. Po wyparciu przeciwnika z miasta został przeniesiony do rezerwy sanitarnej przy szpitalu załogi we Lwowie. 22 lutego 1919 r. mianowany naczelnym lekarzem garnizonu w Jarosławiu oraz dowódcą tamtejszego szpitala zapasowego „Sucha”.
Zweryfikowany jako płk lek. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był kierownikiem Rejonu Sanitarnego Kraków. W 1924 r. zajmował tymczasowe stanowisko wWydz. Superrewizji Inwalidów DOK nr V w Krakowie. W 1928 r. pozostawał już w stanie spoczynku.
Mieszkał w Krakowie.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1901 r.) z Michaliną Schmindling.
Dowództwo Okręgu wojskowego w Przemyślu. Rozkaz nr 54 z 26 II 1919; „Monitor Polski” nr 27/1934; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.