Urodził się 5 stycznia 1899 r. w Chojnicach.
Działacz niepodległościowy ps. „Paniczyk”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 29 pp.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Posiadał stopień sierż. Służył wówczas w 29 pp. W latach 1929–1932 kształcił się w Szkole Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy. Z dniem 15 sierpnia 1932 r. mianowany ppor. piech. Przydzielony do 4 pp leg, 1 stycznia 1935 r. awansował na por. piech. Wiosną 1939 r. przebywał na kursie.
Podczas II wojny światowej jako dowódca 2 komp. 4 pp leg brał udział w kampanii wrześniowej. Ranny 13 września pod Ołtarzewem koło Warszawy. Przedostał się do Modlina i wziął udział w jego obronie. Po kapitulacji załogi Modlina (29 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Działdowie, skąd zgodnie z umową kapitulacyjną jesienią został zwolniony. Powrócił do Kielc, gdzie podjął działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ ps. „Witold”. Od końca grudnia 1939 r. szef sztabu Okręgu ZWZ. w maju 1940 r. został szefem Oddz. III Komendy Okręgu. Awansował na kpt. piech. Od czerwca 1941 r. szef Związku Odwetu Komendy Okręgu ZWZ Radom-Kielce. Aresztowany na początku 1942 r. przez Niemców.
Zamordowany wiosną 1942 r. w Radomiu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.
W. Borzobohaty, „Jodła”. Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK 1939–1945, Warszawa 1984; Czwarty Pułk Piechoty Legionów 1806–1966, Londyn [1965]; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 287/1931; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.