Bojownikom niepodległości

Henryk Kazimierz Gorgoń

(1894-1974)

Gorgoń HenrykUrodził się 14 lipca 1894 r. w Kołomyi. Syn Jana i Stanisławy z d. Szymeczko.

Student politechniki.

W czasie I wojny światowej od 2 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny 24 grudnia podczas bitwy pod Łowczówkiem, w styczniu 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Cieszynie. Następnie w 3 komp. tego baonu. Do 25 marca 1916 r. w w szpitalu rezerwowym w Lublinie, a następnie w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. W marcu 1917 r. pełnił służbę w 1 komp. 1 pp LP.

Od 2 listopada 1918 r. w stopniu pchor. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Był dowódcą plut. na odcinku I (pododcinek Wulka).

Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada 1918 r. wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Następnie w 5 pp leg. 1 marca 1919 r. mianowany ppor. piech.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., 10 lipca 1922 r. został zatwierdzony jako dowódca I baonu 41 pp. 1 lipca 1923 r. awansował na mjr. piech. W czerwcu 1924 r. przydzielony do Dep. I Piechoty MSWojsk. Następnie w Oddz. I Sztabu Generalnego, skąd w czerwcu 1926 r. został przeniesiony na stanowisko dowódcy II baonu 30 pp. Od 24 lipca 1928 do lipca 1929 r. zastępca dowódcy 5 pp leg. W latach 1929-1931 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. 1 stycznia 1930 r. awansował na ppłk. piech. Po ukończeniu szkoły od 1 września 1931 r. był zastępcą dowódcy 58 pp. Latem 1935 r. objął dowództwo 11 pp. Awansowany 19 marca 1938 r. na płk. dypl. piech.

Na tym stanowisku w ramach Armii „Kraków” wziął udział w kampanii 1939 r. Brał udział w obronie Śląska, a potem w walkach na Kielecczyźnie i Lubelszczyźnie. Po kapitulacji oddziałów armii w rejonie Tomaszowa Lubelskiego (20 września) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu VII A w Murnau. Uwolniony w 1945 r. przez oddziały alianckie.

Osiedlił się w Niemczech.

Zmarł 17 stycznia 1974 r. w Inglostadt w Niemczech. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. XXIV B.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 4 i 5 kl., Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 251/1931
Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 251/1931; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, 3, Lwów 1936, 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; W. Steblik, Armia „Kraków” 1939, Warszawa 1975; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.