Bojownikom niepodległości

Henryk Kazimierz Łazarewicz

(1882-po 1937)

Urodził się 17 sierpnia 1882 r. w Janowie na Mohylewszczyźnie.

Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1923 r. jako urzędnik wojskowy VIII rangi służył w baonie maszynowym. Przemianowany na oficera służby stałej (mjr kanc. z 1 grudnia 1920 r.), w 1924 r. pełnił służbę w Głównym Zakładzie Inżynierii i Saperów, zaś w 1928 r. w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Warszawie. Pracował jako radca w Najwyższej Izbie Kontroli.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Koła Mechaników Słuchaczów Politechniki Lwowskiej za rok administracyjny 1911/12, Lwów 1912.