Urodził się 15 czerwca (września?) 1898 r. w Warszawie. Syn Andrzeja i Józefy.
Uczył się w Warszawie, tam należał do tajnego skautingu, a od 1913 r. do Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1915 r. w Legionach Polskich ps. „Czwartak”. Od 30 sierpnia w 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie i Łomży, skąd w lutym 1918 r. został uwolniony.
Po 1918 r. w WP. W styczniu 1919 r. w stopniu plut. w 1 komp. 32 pp. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami. Po wojnie z bolszewikami od kwietnia 1921 r. w stopniu sierż. w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie, a od 1925 r. w Płocku. Pracował jako praktykant rusznikarski w cukrowni „Borowiczki”.
Członek Zw. Legionistów Polskich, w 1934 r. wybrany członkiem zarządu oddziału płockiego.
Zmarł po 1934 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 111/1931; Obywatele, „Dziennik Płocki” nr 26/1934; Walne zebranie Zw. Legjonistów, „Dziennik Płocki” nr 85/1933.