Urodził się 10 grudnia 1896 r. w Warszawie. Syn Salomona i Eugenii z Rogów.
Ukończył gimnazjum w Berlinie (1913 r.), po czym pracował w przedsiębiorstwie swoich rodziców w Warszawie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 22 marca 1916 r. służył w komp. uzupełniającej nr 3, a od 16 maja w 10 komp. 4 pp LP. Uczestniczył w walkach na Wołyniu. 12 grudnia przeniesiony do 1 baterii haubic 1 part LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie. Uwolniony, w listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie.
Skazany 4 czerwca 1919 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie na trzy lata więzienia za usiłowanie przekupstwa (na mocy amnestii zmniejszono mu wyrok do dwóch lat). Po wyjściu z więzienia w 1922 r. wyjechał za granicę.
Przebywał w Niemczech, gdzie był trzykrotnie skazany: na pięć dni aresztu oraz pół i półtora roku więzienia. W kwietniu 1937 r. powrócił do Polski.
Mieszkał w Warszawie. Od czerwca 1937 r. pracował jako urzędnik w PKU w Warszawie, a już 17 lipca znalazł inne zatrudnienie.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 140/1938.