Henryk Lisowski

Urodził się 12 lutego 1894 r. w Krakowie. Syn Władysława i Michaliny z Czeczel-Nowosielskich.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie (1912 r.), po czym od 1913 r. studiował w Studium Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. Legionach Polskich.Mianowany 1 kwietnia 1917 r. chor. rach., służył w ich dowództwie.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. powrócił na studia na Uniwersytet Jagielloński.

Następnie wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Z dniem 12 października 1918 r. mianowany por. rach. Był wówczas oficerem w służbie zaciągowej. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie automatycznie przeszedł do WP.

Od stycznia 1919 r. służył w 8 pap. 9 lipca przydzielony do DOGen Warszawa.

W czerwcu 1921 r. w stopniu kpt. adm. przydzielony do Wojskowego Okręgowego Zakładu Gospodarczego Warszawa-Powązki. Zweryfikowany jako kpt. adm. z 1 czerwca 1919, był oficerem Oddziału Kontroli Wykonania Budżetu MSWojsk (1923, 1924). 1 lipca 1923 r. awansował na mjr. adm. Następnie oficer Biura Kontroli MSWojsk. 19 marca 1938 r. otrzymał stopień ppłk. adm. W marcu 1939 r. był szefem wydz. III funduszy pozabudżetowych w Biurze Budżetowym MSWojsk.

Podczas kampanii 1939 r po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jużskim, a od listopada lub początku grudnia w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 015/2 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Resituta 5 kl., trzykrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na płk.

Żonaty, miał dwoje dzieci.

Poświęcono mu tablicę pamiątkową w katedrze polowej WP w Warszawie.