Urodził się 1 lutego 1890 r. Syn Antoniego.
Podczas I wojny światowej w formacjach polskich na wschodzie.
Od 15 listopada 1918 r. w stopniu por. kaw. służył w 4 puł. W okresie od 10 marca do 19 kwietnia 1919 r. przebywał na I kursie adiutantów w Warszawie. Po jego ukończeniu 29 kwietnia przydzielony do Oddz. IV Naczelnego Dowództwa. Od 16 czerwca do 30 listopada był słuchaczem wojennego kursu Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie.
Po wojnie w czerwcu 1921 r. pełnił służbę w Oddziale Naczelnej Kontroli Wojskowej. Zweryfikowany jako mjr KA z 1 czerwca 1919 r., służył w Oddziale Kontroli Administracyjnej Wojskowej Kontroli Generalnej (1923). Przeniesiony do kawalerii, w 1924 r. był oficerem w 15 puł. Następnie w Komisji Remontów nr 1 w Warszawie. Od 20 lutego 1928 r. członek Komisji Remontów nr 2 w Poznaniu. 6 lipca 1929 r. oddany do dyspozycji dowódcy OK nr I, z dniem 31 grudnia przeszedł w stan spoczynku.
Był plenipotentem majątku Klukowo i wótem tej gminy koło Wysokiego Mazowieckiego. W 1935 r. nabył folwark Gródek, w którym gospodarował do wojny.
W 1939 r. po zajęciu tych terenów przez Sowietów znalazł się na terenie okupacji niemieckiej. Po wybuchu wojny niemiecko–sowieckiej (22 czerwca 1941) powrócił do Gródka i gospodarował folwarkiem „jako Niemiec”. W 1944r. opuścił Gródek i podjął pracę jako nauczyciel w wiejskiej szkole w Łysem.
Po zakończeniu wojny sądzony „za zdradę polskości”, a jego syn za służbę w Wehrmachcie.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
W. Chocianowicz, W 50–lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw1934.