Bojownikom niepodległości

Henryk Otton Jiruszka

(1898–1975)

Urodził się 15 września 1898 r. w Skale pow. Borszczów. Syn Franciszka i Wandy z d. Czarny. Brat Marii (zob.) i Stefanii (zob.).

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. W 1923 r. był oficerem instrukcyjnym w PKU w Stryju. Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., w latach 1923–1928 był wychowawccą,naucycielem śpiewu i instruktorem WF w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie. W latach 1927–1928 wychowawca 4 komp. W 1932 r. służył w 55 pp. Następnie (1935, 1939) w Państwowym Urzędzie WF i PW. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na mjr. piech., wiosną 1939 r. był szefem wyszkolenia. Od sierpnia oficer sztabu („ukryty dowódca baonu”) psp w Warszawskiej Bryg. Panc-Mot.

Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył na Lubelszczyźnie. Od października 1941 r. szef sztabu 18 pp w Armii Polskiej w ZSSR. Razem z nim przeszedł na Bliski Wschód. Od końca czerwca 1942 r. był zastępcą dowódcy Zgrupowania Szkół Junackich Armii Polskiej na Wschodzie. Awansował na ppłk. piech.

Zmarł 12 marca 1975 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-8.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Korpus Kadetów nr 1 we Lwowie. Sprawozdanie za rok szkolny 1927/28, Lwów 1928; Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej. Aneks, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.