Urodził się 21 grudnia 1889 r. w Bielszowicach (obecnie część Rudy Śląskiej). Syn Karola i Florentyny.
Pracował jako ślusarz w kopalni „Bielszowice”.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Po wojnie zdemobilizowany, zamieszkał w Knurowie.
Uczestnik I powstania śląskiego (sierpień 1919 r.). Podczas II powstania śląskiego (sierpień 1920 r.) był oficerem prowiantowym I baonu 2 pułku żorskiego. Podczas III powstania śląskiego (1921 r.) oficer prowiantowy w 6 pułku wojsk powstańczych.
W niepodległej Polsce pracował w fabryce materiałów wybuchowych „Lignoza” w Krywałdzie. Był tam prezesem Zw. Powstańców Śląskich. W 1929 r. został członkiem Rady Gminy Szczygłowice. W 1939 r. należał do Ochotniczych Oddziałów Powstańczych..
Podczas II wojny światowej przesunięty przez niemieckich okupantów do pracy fizycznej w „Lignozie”.
Zmarł 14 czerwca 1941 r. w Gliwicach.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Augustą Burzyk, miał potomstwo.
M. Grzelewska, Niech pomnik stanie trwały, by uczcić krew na polu chwały, „Przegląd Lokalny” nr 27/2013; „Monitor Polski” nr 92/1932.