Bojownikom niepodległości

Hipolit Opałło

(1894–1940)

Urodził się 22 marca 1894 r. w Żytominie (?) gm. Tuczyn pow. Równe. Syn Aleksandra i Marianny z Kuzaków.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Policji Państwowej. W roku 1933 w Jabłonnie Lackiej w stopniu przodownika, w roku 1935 w Kosowie Lackim pow. Sokołów Podlaski komendant posterunku.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 026/4 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował na aspiranta (2007).

Źródła

Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 2, Warszawa 2006; „Monitor Polski” 1933, nr 102.