Urodził się 1 maja 1897 r. w Wilnie. Syn Abrama i Zeldy.
Ukończył szkołę powszechną.
Od 1911 r. odbywał praktykę rzemieślniczą, po czym pracował jako czapnik. Podczas I wojny światowej utracił pracę, lecz wkrótce został zatrudniony w zakładzie produkującym na potrzeby armii niemieckiej.
Od 8 grudnia 1916 r. w Legionach Polskich. Służył w III baonie 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, skąd po trzech miesiącach został zwolniony.
Prawdopodobnie wstąpił wówczas do Polskiej Siły Zbrojnej, a od listopada 1918 r. do WP. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami, był dwukrotnie ranny. Leczył się w szpitalu we Lwowie. Następnie brał udział w wojnie z bolszewikami, w 1921 r. został zdemobilizowany.
Pracował jako tragarz w Wilnie, a w latach 30. jako woźny w tamtejszej Gminie Żydowskiej.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 64/1937.