Bojownikom niepodległości

Icek Altman

(1895–1941?)

Icek AltmanUrodził się 13 grudnia 1895 r. w Płocku. Syn Izraela i Marii z Andytów, wyznanie mojżeszowe. Ukończył czteroletnią szkołę handlową oraz odbył praktykę drukarską w rodzinnym mieście.

Od roku 1913 uczestniczył w pracach niepodległościowych w Płocku.

Podczas I wojny światowej od 10 kwietnia 1915 r.  służył w Legionach Polskich w szeregach  4 kompanii V baonu 7 Pułku Piechoty LP w stopniu szer. Walczył na Sandomierszczyźnie, Lubelszczyźnie i Wołyniu. Awansowany do stopnia kpr. 24 sierpnia 1916 r. przeniesiony do oddziału karabinów maszynowych 5 Pułku Piechoty LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. internowany przez Niemców w obozie w Szczypiornie, następnie w Łomży. Zwolniony w roku 1918, podjął służbę w Polskiej Organizacji Wojskowej oraz w Pogotowiu Bojowym PPS. W listopadzie brał udział w akcji rozbrajania Niemców.

W niepodległej Polsce od 11 listopada 1918 do 15 kwietnia 1919 r. służył w Milicji Ludowej. Sprawował funkcję zastępcy dowódcy garnizonu w Lipnie. Następnie pracował jako urzędnik cywilny w drukarni Oddziału II Ministerstwa Spraw Wojskowych. W roku 1921 zwolniony na własną prośbę, Zamieszkał w Warszawie, tępnie w Płocku. Był właścicielem drukarni. Należał do Związku Legionistów Polskich.

Podczas II wojny światowej od 19 lutego 1941 r. był więziony przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Auschwitz–Birkenau, zamordowany prawdopodobnie 5 kwietnia 1941 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” 1937, nr 64.