Bojownikom niepodległości

Icek Fecher

(1895–po 1936)

Urodził się 15 lutego 1895 r. w Krasnobrodzie na Lubelszczyźnie. Syn Arona i Symy z Fecherów.

Pracował jako piekarz.

W 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Od końca roku odbywał przeszkolenie w Kozienicach, po czym 9 maja 1916 r. w stopniu szer. Został przydzielony do 4 komp. 3 pp LP. Brał udział w walkach na Wołyniu. Z powodu częściowego inwalidztwa w sierpniu 1917 r. zwolniony z Legionów.

Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie w listopadzie 1918 r.

Mieszkał w Warszawie, pracował jako woźny w fabryce obuwia. Na początku lat 30. zredukowany, pracował dorywczo w Archiwum Wojskowym. Otrzymał też koncesję na sprzedaż wyrobów alkoholowych w Zamościu. Prawdopodobnie od 1934 do 17 marca 1936 r. był zatrudniony w przedsiębiorstwie Tramwaje i Autobusy m.st. Warszawy, skąd ze względu na stan zdrowia zwolnił się.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1936 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Marią N., miał dziecko.

Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 235/1933.