Bojownikom niepodległości

Ignacy Adryan

(1897-po 1972)
Urodził się 23 lipca 1897 r. w Pięczkowie pow. Środa Wielkopolska. Syn Jakuba i Agnieszki z Wąsików.
 
Posiadał wykształcenie podstawowe.
 
W czasie I wojny światowej od 1916 do 1918 r. w armii niemieckiej.
 
Uczestnik powstania wielkopolskiego. W stopniu szer. służył w II baonie średzkim. Brał udział w walkach pod Kcynią i Szubinem, gdzie został ranny w rękę. Leczył się w szpitalu w Gnieźnie. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w 69 pp. 22 stycznia 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Był 20% inwalidą.
 
W niepodległej Polsce mieszkał w Bobrku (obecnie część Bytomia). Pracował jako górnik.
 
Po II wojnie światowej był górnikiem w kopalni „Niwka”.
 
Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
 
W 1972 r. mianowany ppor.
 
Zmarł po 1972 r. i został pochowany na cmentarzu w Sosnowcu-Niwce.
 
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
 
Żonaty (od 16 II 1924) z Heleną Cekierą, miał syna Henryka (14 XII 1924-13 V 1987).
Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 177; M. Pawełczyk. Adryan Ignacywww.powstancy.wrzesnia-info.com/adryan-ignacy/ [dostęp 4 I 2024].