Ignacy Adryan

Urodził się 23 lipca 1897 r. w Pięczkowie pow. Środa Wielkopolska. Syn Jakuba i Agnieszki z Wąsików.

Posiadał wykształcenie podstawowe.

W czasie I wojny światowej od 1916 do 1918 r. w armii niemieckiej.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. W stopniu szer. służył w II baonie średzkim. Brał udział w walkach pod Kcynią i Szubinem, gdzie został ranny w rękę. Leczył się w szpitalu w Gnieźnie. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w 69 pp. 22 stycznia 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Był 20% inwalidą.

W niepodległej Polsce mieszkał w Bobrku (obecnie część Bytomia). Pracował jako górnik.

Po II wojnie światowej był górnikiem w kopalni „Niwka”.

Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

W 1972 r. mianowany ppor.

Zmarł po 1972 r. i został pochowany na cmentarzu w Sosnowcu-Niwce.

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 16 II 1924) z Heleną Cekierą, miał syna Henryka (14 XII 1924-13 V 1987).