Urodził się 27 lipca 1897 r. w Dynowie. Syn Tomasza i Katarzyny z Błotnickich (?). Brat Władysława (zob.).
Ukończył szkołę powszechną w Dynowie i seminaryjny kurs nauczycielski w Przemyślu.
Od lutego 1914 r. członek Polowych Drużyn „Sokoła”.
W czasie I wojny światowej od 28 sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiązaniu od końca września w oddziale technicznym 3 pp LP. Uczestniczył w całej kampanii legionowej. 7 marca 1917 r. przeniesiony do 1 part LP.
Po kryzysie przysięgowym 19 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. Tam 3 grudnia dostał się do niewoli.
Uwolniony, 1 marca (?) 1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Francji. W jej składzie na przełomie kwietnia i maja 1919 r. powrócił do kraju. W szeregach 18 DP brał udział w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu działań przeniesiony do kancelarii II dyonu 28 pap.
W pułku tym służył do 1924 r., po czym przeszedł do rezerwy.
W niepodległej Polsce co najmniej od początku lat 30. pracował jako st. gajowy w Nadleśnictwie Państwowym Świteź w Batorówce na Nowogródczyźnie.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 111/1931.