Bojownikom niepodległości

Ignacy Gajowczyk

(1871–1947)

Urodził się 25 lipca 1871 r. w osadzie Rochy pow. Krotoszyn. Syn Andrzeja, rolnika, i Justyny z Nowackich.

Jako mistrz krawiecki zamieszkał w Kobylinie. Był współorganizatorem strajku szkolnego (1906 r.), działał w radzie miejskiej, był członkiem Bractwa Kurkowego.

W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.

Po powrocie z armii współorganizator Straży Ludowej w Kobylinie oraz zastępca przewodniczącego Rady Ludowej. W 1918 r. przedstawiciel pow. krotoszyńskiego na Sejm Dzielnicowy.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Do lipca 1919 r. dowodził Strażą Ludową w Kobylinie. Walczył z Niemcami w rejonie Zdun, Miejskiej Górki i Konarzewa. Później w szeregach WP uczestniczył w wojnie z bolszewikami, po czym został przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Kobylinie pow. Krotoszyn. Pracował jako krawiec. 21 lipca 1922 r. z ramienia Wydziału Powiatowego w Krotoszynie wszedł w skład komisji podatku przemysłowego w Sejmiku Powiatowym.

W 1922 r. założył w Kobylinie Tow. Powstańców i Wojaków, którego przez wiele lat był prezesem.

Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. zorganizował w mieście ochotniczą Straż Obywatelską. W czasie okupacji niemieckiej ukrywał się na terenie pow. Śrem. W 1945 r. powrócił do Kobylina.

Zmarł 20 stycznia 1947 r. w Kobylinie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Katarzyną Grobelną, miał synów Albina (ur. 1901) i Franciszka (ur. 1909) oraz córkę Mariannę (ur. 1907).

Źródła

„Krotoszyński Orędownik Powiatowy” nr 35/1922; G. Łukomski, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, Poznań 2002; „Monitor Polski” nr 167/1932.