Urodził się 24 stycznia 1894 r. w Trześni pow. Tarnobrzeg. Syn Ignacego i Katarzyny z Hamudów Szklarskiej.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Żegota”. Służył w baonie uzupełniającym nr 1. Chory, do 5 marca 1916 r. przebywał w szpitalu w Międzyrzeczu, a potem w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Następnie w 5 pp LP. Awansował na kpr.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.
W niepodległej Polsce w latach 1922-1924 kierownik szkoły w Borsukach koło Sarnak, 1924-1927 był organizatorem i kierownikiem jednoklasowej szkoły powszechnej w Płoskowie koło Sarnak. Potem mieszkał w Bohukałach koło Janowa Podlaskiego, a następnie w Łosicach. Tam od 1937 r. był kierownikiem siedmioklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2.
Podczas II wojny światowej prowadził tajne nauczanie w Łosicach. Po wyzwoleniu miasta (31 lipca 1944 r.) został jego burmistrzem. W grudniu wstąpił do LWP. Uczestniczył w walkach z Niemcami.
Po wojnie zamieszkał w Szczecinie.
Zmarł w 1965 r. w Szczecinie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty trzykrotnie: z Zofią N., z którą miał dwoje dzieci m.in. córkę Ewę zamężną Rudźko, następnie z Marią (?) Michaleczko, z którą miał jedno dziecko i z N. Majcherowicz, z którą miał syna Wiesława.
R. Chojecki, Historia Łosic i regionu, Biała Podlaska 1981; „Monitor Polski” nr 260/1931; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; A. Wasilewska, Szkoły w gminie Sarnaki u progu niepodległości, „Rocznik Ziemi Sarnackiej” t. I/2018.