Bojownikom niepodległości

Ignacy Grabowski

(1869-po 1935)

Urodził się 21 lipca 1869 r. w Urzędowie pow. Janów Lubelski. Syn Franciszka. Brat Tomasza (zob.).

Z zawodu krawiec.

Od 1903 r. członek PPS, a potem jej Organizacji Bojowej. W jego mieszkaniu w Warszawie (ul. Nowy Świat 34) mieścił się skład broni, ukrywali się bojowcy i odbywały się zebrania członków OB.

Po akcji pod Bezdanami na skutek zdrady Jana Fijałkowskiego 18 listopada 1908 r. został aresztowany. Wyrokiem sądu wojennego w Wilnie z 28 września 1909 r. skazany został na cztery lata katorgi, którą odbywał w więzieniu w Smoleńsku. Następnie zesłany do guberni jakuckiej.

Uwolniony po rewolucji lutowej 1917 r., w 1920 r. zdołał powrócić do kraju. Mieszkał w Łowiczu, a od 1935 r. w Babicach koło Warszawy.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.

Żonaty z Józefą Bryńską (zob.).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 300/1930
Źródła

A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 300/1930.