Urodził się 1 lutego 1847 r. Pochodził z rodziny ziemiańskiej z Woli Miłkowskiej.
Uczestnik powstania styczniowego. Początkowa walczył w oddziale Skowrońskiego, a potem gen. Edmunda Taczanowskiego. Ranny czterokrotnie m.in. w lewą rękę pod Ignacowem (9 czerwca 1863 r.), a także w głowę i bok.
Po upadku powstania przeniósł się do Poznania, skąd po amnestii, po trzech miesiącach, powrócił do Łodzi. Był właścicielem trzech fabryk mebli.
W niepodległej Polsce zweryfikowany jako ppor. weteran. Przed wybuchem II wojny światowej przeniósł się do swojego majątku pod Inowłodzem.
Podczas II wojny światowej w jego majątku znajdowali schronienie żołnierze oddziału mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”.
Zmarł 27 października 1940 r. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Inowłodzu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami, orderem Polonia Restituta 4 kl., Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Emilią Wapińską, miał z nią córki Reginę i Helenę oraz synów Stefana i Leona (zob.).
A. Lenkiewicz, Weterani powstania styczniowego 1863 r. odznaczeni Krzyżem Niepodległości, Wrocław 1998; Rok 1863. Za naszą wolność i waszą (Warszawa 1938); Żywe pomniki bohaterstwa. Ostatni z 1863 roku (Warszawa 1934); Rocznik oficerski 1932; Monitor Polski nr 260/1930.