Urodził się 18 grudnia 1896 r. w Pielgrzymowicach koło Pszczyny. Syn Ludwika i Ludwiny z Kiełkowskich. Od 1917 r. w Armii Polskiej we Francji ps. „Holewiński”. Służył w lotnictwie. Do kraju powrócił w 1919 r. jako tłumacz we francuskiej misji lotniczej. Działacz plebiscytowy, uczestnik powstań śląskich. Od 16 lutego 1924 r. w stopniu posterunkowego służył w Policji Województwa Śląskiego. Do 14 marca 1928 r. był funkcjonariuszem w komisariacie granicznym Bytom-Dworzec, a następnie w I komisariacie w Królewskiej Hucie. Od 7 maja 1934 r. służył w komendzie Rezerwy w Katowicach. Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 023/3 z 10 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 217/1932.