Urodził się 6 maja 1894 r. w Nowym Sączu. Syn Józefa i Tekli z d. Basta.
W latach 1906–1914 uczył się w I gimnazjum w Nowym Sączu.
Należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Związku Walki Czynnej w rodzinnym mieście.
W czasie I wojny światowej 14 września 1914 r. z oddziałem nowosądeckiego „Sokoła” wyjechał do Krakowa i wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 komp. 2 pp LP. 30 września wyruszył na front w Karpaty. Ranny 29 października podczas bitwy pod Mołotkowem, dostał się do niewoli rosyjskiej, z której powrócił do Nowego Sącza w maju 1918 r.
Jako b. legionista aresztowany przez Austriaków w Krakowie, po czym w sierpniu został wcielony do 32 pp Obrony Krajowej.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. W składzie 5 pp leg brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa i na terenie wschodniej Małopolski. W 1919 r. skierowany do Szkoły Podchorążych w Poznaniu, ukończył ją w lutym 1920 r. Mianowany ppor. piech. i przydzielony do 62 pp. Od czerwca walczył z bolszewikami. Ciężko ranny w lipcu w rejonie Krzemieńca.
Prawdopodobnie od 1921 r. był oficerem 1 psp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. W grudniu 1923 r. ukończył kurs oświatowo-metodyczny w Krakowie. Dowodził pułkową szkołą podoficerską. W maju 1925 r. był młodszym oficerem 4 komp. Awansowany z dniem 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., we wrześniu 1926 r. przeniesiono go do Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie. W kwietniu 1927 r. przydzielony czasowo do 86 pp, wkrótce powrócił do Korpusu Kadetów nr 2. Od sierpnia ponownie w 1 psp. W październiku został dowódcą komp. detaszowanej do Zakopanego. W lutym 1928 r. zatwierdzony na stanowisku oficera instrukcyjnego PW na pow. Gorlice. W maju 1930 r. skierowany na trzymiesięczny kurs unifikacyjny w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Następnie dowodził 7 komp. Co najmniej od września 1934 r. był komendantem 91 obwodu PW przy 1 psp.
Działacz sportowy; był członkiem Zarządu Podokręgu Związku Lekkiej Atletyki w Nowym Sączu.
Należał do Związku Legionistów Polskich, sekretarz nowosądeckiego Oddziału Towarzystwa Wiedzy Wojskowej (od października 1925 r.), należał do Ligi Morskiej i Kolonialnej w Nowym Sączu (od lutego 1937 r. wiceprezes zarządu oddziału), przewodniczący sekcji Funduszu Obrony Morza.
Od sierpnia 1939 r. dowódca baonu ON „Nowy Sącz”.
Na tym stanowisku (w ramach 2 Brygady Górskiej Armii „Karpaty”) wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w działaniach na Podkarpaciu. Po zakończeniu walk powrócił do Nowego Sącza. W listopadzie aresztowany przez Niemców i osadzony w oflagu m.in. II B w Arnswalde. Po uwolnieniu wiosną 1945 r. powrócił do kraju.
Szykanowany przez władze komunistyczne, został zmuszony do opuszczenia Nowego Sącza. Zamieszkał w Krakowie.
Zmarł 31 stycznia 1955 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XXXVIII.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Władysławą Gałuszką.
R. Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1989 roku, Rzeszów 1989; J. Giza, Legioniści z nowosądeckich gimnazjów czasu Wielkiej Wojny 1914–1918, Kraków-Nowy Sącz 2018; J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w latach 1923–1926, Kraków 2019; J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918–1922, Kraków 2015; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.