Ignacy Lazar Hönich

Urodził się 31 października 1895 r. w Czerniowcach. Syn Leona (Lazara) Geschmiera i Ettli z Hönichów.
Od 1905 r. mieszkał w Krakowie. W 1913 r. ukończył II Szkołę Realną, po czym podjął studia na Wydz. Budowy Maszyn politechniki w Wiedniu.
W czasie I wojny światowej od 21 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Icuś”. Służył w 5 komp. 2 pp LP. Ciężko ranny w bitwie pod Mołotkowem (29 października 1914), leczył się w Szpitalu św. Łazarza w Krakowie i w grudnu w szpitalu zorganizowanym w szkole męskiej w Teplicach. Po wyleczeniu się z ran od kwietnia 1915 r. przebywał w kadrze 2 pp LP w Rozprzy. Przydzielony do oddziału pionierów 4 pp LP, w jego składzie 15 lipca wyruszył na front. Uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu.
Na mocy rozkazu Komendy Grupy Legionów z 27 sierpnia 1916 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Do 10 stycznia 1917 r. służył w kadrze 13 pp w Nowym Sączu i Ołomuńcu.Ukończył szkołę oficerów rezerwy w Opawie i został mianowany chor. rez. piech. Awansowany na ppor. rez. piech., w składzie 13 pp walczył na terenie Besarabii i froncie włoskim, gdzie w drugiej połowie czerwca 1918 r. uległ zatruciu gazem bojowym. Leczył się w szpitalu w Krakowie, po czym przebywał na urlopie zdrowotnym w Czerniowcach, gdzie zastał go upadek Austro-Węgier. Internowany przez władze rumuńskie, po uwolnieniu w czerwcu 1918 r. powrócił do kraju.
Od 28 sierpnia 1919 r. w WP. Służył w baonie zapasowym 42 pp. Był dowódcą komp. technicznej, oficerem broni i zastępcą dowódcy kadry pułku. Z dniem 1 kwietnia 1920 r. otrzymał stopień kpt. piech. 2 lutego 1921 r. poprosił o dymisję z WP.
Mieszkał w Krakowie. Pracował jako urzędnik prywatny, był kierownikiem oddziału firmy obuwniczej „Orzeł”. mieszkał w Krakowie.
Należał do Zw. Legionistów Polskich i Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski (sekretarz okręgu krakowskiego).
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.