Urodziła się 3 września 1899 r. w Brzeżanach. Córka Teodora i Zofii z Krzysztofowiczów.
Należałą do skautingu – 1 drużyna Chorągwi Lwowskiej.
Od 4 listopada 1918 r. brała udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Była sanitariuszką na odcinku II. W 1920 r. była łączniczką i sanitariuszką.
W niepodległej Polsce mieszkała we Lwowie. Pracowała jako buchalterka.
Podczas II wojny światowej brała udział w działalności konspiracyjnej.
Wzięta przez Niemców za Żydówkę, została rozstrzelana prawdopodobnie w 1941 r.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna z N. Jaworskim, miała syna, wraz z nią zamordowanego przez Niemców.
„Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939–1945. Poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej, Warszawa 1988.