Urodził się 24 sierpnia 1881 r. w Przyprostyni. Syn Andrzeja i Katarzyny.
Pracował jako pomocnik konduktorski.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Podczas ataku oddziałów powstańczych na Zbąszyń (4/5 stycznia 1919 r.) wspierał ich natarcie poprzez stosowne ustawienie wagonów kolejowych, co zabezpieczyło je od strat przy zajęciu dworca. Aresztowany przez Niemców.
Rozstrzelany 11 stycznia 1919 r. w Zbąszyniu i został pochowany w zbiorowej mogile na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Był żonaty.
Jest patronem ulicy w Zbąszyniu, przy niej znajduje się poświęcony jego osobie kamień pamiątkowy.
„Monitor Polski” nr 64/1938; W. Olszewski, Ł. Jastrząb, Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27 grudnia 1918 roku do 8 marca1920 roku, Koszalin 2009.