Bojownikom niepodległości

Jakub Andruszko

(1896–po 1938)

Urodził się 11 października 1896 r. we wsi Werbiąż Wyżny pow. Kołomyja. Syn Wasyla, rolnika.

Po wybuchu I wojny światowej, 28 listopada 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich, pod ps. „Andrasz”. Służył w 5. komp. „węgierskiej” 2 Pułku Piechoty, późniejszej II Brygady LP. Ranny, od 15 kwietnia 1916 leczył się w Szpitalu Rezerwowym nr 1 w Lublinie, następnie w Domu Rekonwalescentów LP w Kamieńsku. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917), od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym, w II Brygadzie z przydziałem do intendentury. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos. Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym (?) Krzyżem Zasługi.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 140.