Urodził się 22 czerwca 1895 r. w Krakowie. Syn Chaima Dawida i Sary z Kiperów.
Ukończył szkołę powszechną w rodzinnym mieście oraz dwuletni kurs handlowy w Berlinie.
Następnie pracował zawodowo w przedsiębiorstwach transportowych na terenie Niemiec m.in. w Hamburgu.
Podczas I wojny światowej 1 września 1914 r. wstąpił do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu przedostał się do I Brygady Legionów. Od 30 stycznia 1915 r. był żołnierzem 4 komp. II baonu 5 pp LP. Od 23 stycznia (lub 30 maja) 1916 r. służył w oddziale telefonicznym I Brygady. Ranny w nogę pod Dubniakami (3 sierpnia), pozostał w szeregach.
Po kryzysie przysięgowym zapewne przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany w obozie w Bustyahaza na Węgrzech.
Od 1920 r. w WP. Początkowo służył w I lub V baonie telegraficznym, a potem w 3 psp. Po zakończeniu wojny z bolszewikami został zdemobilizowany.
Pracował jako ekspedient i magazynier w przedsiębiorstwach w kraju i za granicą. Na początku lat 30. pozostawał bez pracy. Ostatecznie uzyskał ją w składnicy mundurowej w Warszawie na Pradze.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 293/1932.