Bojownikom niepodległości

Jakub Bis

(1895–po 1937)

Urodził się 13 lutego 1895 r. w Malcach (obecnie część Niska). Syn Szymona i Franciszki z Kulczyków.

W czasie I wojny światowej od 21 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 2 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Laskami (22-26 października 1914). W grudniu leczył się w szpitalu rezerwowym w Cieszynie. Po wyleczeniu się z ran pełnił służbę w 3 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny w rękę 3 sierpnia 1915 r. pod Majdanem Krasienińskim, leczył się w szpitalu w szkole wydziałowej w Tarnowie. W kwietniu 1917 r. w stacji zbornej LP w Przemyślu.

W niepodległej Polsce mieszkał w Łapajówce koło Jarosławia.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937 [po raz drugi jako Biss nr 93/1937]; Spis alfabetyczny I baonu 2(5) pp I Brygady LP, rkps, (Lamus XXXVII Aukcja, 7 XII 2013, poz.181).