(1887–po 1936)
Urodził się 25 lipca 1887 r. w Niepołomicach. Syn Antoniego i Ludwiki z Waśniowskich.
Pracował na roli.
W czasie I wojny światowej od 7 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 12 komp. 3 pp LP, a od 4 listopada w oddziale technicznym tego pułku. Ranny 6 lipca 1916 r. w rejonie Wołczecka, dostał się do niewoli rosyjskiej, z której powrócił 10 kwietnia 1918 r. Uzyskał stopień sierż.
W niepodległej Polsce mieszkał w Niepołomicach. Był robotnikiem. Uzyskał zaopatrzenie na podstawie dekretu prezydenta z 13 stycznia 1936 r.
Zmarł po 1936 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 260/1931; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.