Urodził się 25 lipca 1872 r. w Żyrardowie. Syn Teodora i Anny z Engelkingów.
Od 11 roku życia uczył się w szkole przyfabrycznej Zakladów Żyrardowskich. Ukończył trzy klasy.
Następnie pracował zawodowo jako pończosznik.
Od 1891 r. członek Zw. Robotników Polskich. Aresztowany 18 marca 1892 r. przez władze rosyjskie, do 16 czerwca był więziony w X pawilonie warszawskiej cytadeli. W listopadzie 1894 r. w wyniku wyroku dla działaczy żyrardowskiej organizacji Zw. Robotników Polskich zaliczono mu na poczet kary areszt śledczy i roztoczono jawny dozór policji.
Powrócił wówczas do pracy w Zakładach Żyrardowskich. Podjął działalność w SDKP. W marcu 1895 r. na skutek zdrady z innymi członkami partii został aresztowany. Uwolniony po trzymiesięcznym areszcie śledczym, wyjechał do Warszawy. Tam pracował w fabryce pończoszniczej Marszala na Pradze. W maju 1897 r. za działalność w SDKP został skazany na dwa lata jawnego dozoru policji w Warszawie. Prawdopodobnie nadal działał w partii, gdyż rychło był poszukiwany listami gończymi. W końcu 1898 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
Działał tam w Zw. Socjalistów Polskich. W czasie I wojny światowej uczestniczył w pracach na rzecz poparcia idei Legionów Polskich. Latem 1921 r. powrócił do Polski.
Mieszkał w Żyrardowie.
Zmarł 19 marca 1952 r. w Żyrardowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 259/1937; B. Winnicka, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987.