Urodził się 14 lipca 1898 r. w Karolewie pow. Oborniki Wlkp. Syn Jana i Franciszki z Nowakowskich.
Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.).
W czasie I wojny światowej powołany do armii niemieckiej. Służył w Biedrusku koło Poznania. W listopadzie 1918 r. powrócił do domu rodzinnego.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Brał udział w oswobodzeniu Rogoźna (31 grudnia 1918), a następnie m.in. Wągrowca, Budzynia i Chodzieży. Potem w Wojsku Polskim.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Służył w 61 pp. W 1932 r. posiadał stopień sierż. W 1937 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Zamieszkał w Rogoźnie.
Podczas II wojny światowej wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie pracował na kolei. Z powodu choroby powrócił do Rogoźna; został zatrudniony w niemieckim gospodarstwie rolnym.
Po zakończeniu wojny zamieszkał w Legnicy. Do emerytury pracował w Legnickim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji.
Zmarł 20 lipca 1967 r. w Legnicy i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty ze Stanisławą Gierkowicz, miał synów Jana (ur. 1921), Czesława (ur. 1922) i Ludwika (ur. 1931) oraz córki Halinę (ur. 1927) i Marię (ur. 1936); po śmierci żony (od 1963 r.) żonaty z Marią Misiak.
C. Kowalak, Tradycje powstania wielkopolskiego 1918–1919 w Legnicy po drugiej wojnie światowej, „Szkice Legnickie” t. XXXV/2014; „Monitor Polski” nr 167/1932.