Bojownikom niepodległości

Jakub Job

(1896–po 1932)

Urodził się 7 lipca 1896 r. w Berdechowie (obecnie część wsi Wyskitna) koło Grybowa. Syn Pawła i Katarzyny z Maciaszków.

W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 16 komp. i okm nr 3 w 2 pp LP. Ranny 20 czerwca 1916 r. pod Hruziatynem. Leczył się w szpitalu w Dęblinie. Po rekonwalescencji przydzielony do służby werbunkowej.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Koirpusie Posiłkowym. W stopniu kpr. pełnił służbę w komp. km 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 24 i 130 pp.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W październiku 1919 r. był żołnierzem baonu zapasowego 20 pp. Potem w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował na roli.

Zmarł po 1932 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

UWAGA: zmienił nazwisko na Nowiński.

Źródła

„Monitor Polski” nr 12/1931; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.