Urodził się 21 września (6 sierpnia?) 1886 r. w Grodnie. Syn Gdala (?) i Fajgi z Frydmanów.
Od 1904 r. należał do PPS. W 1905 r. prowadził związki zawodowe w Grodnie, organizując jednocześnie samoobronę przeciwko pogromom żydowskim. Wydelegowany do zorganizowania sekcji żydowskiej PPS w Suwałkach, został aresztowany przez władze rosyjskie. Po dwóch miesiącach więzienia odwieziony do Grodna. Tu działał jako technik PPS w rejonie Wilno-Kowno-Suwałki. Przed 1 maja 1906 r. ponownie aresztowany; w więzieniu przebywał przez okres dwóch miesięcy. Skierowany do Lublina, reorganizował rozbitą przez aresztowania sekcję żydowską. Wkrótce ponownie aresztowany w Zamościu, rychło zbiegł.
Później został wcielony do armii rosyjskiej.
W niepodległej Polsce był kupcem w Grodnie.
Należał do Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski i Zw. b. Więźniów Politycznych.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.