Urodził się w 1866 r. w Poroninie pow. Nowy Targ. Budowniczy mostów i dróg, kierował między innymi pracami przy budowie wiaduktu przy Wodogrzmotach Mickiewicza. Założyciel i pierwszy naczelnik Drużyny Podhalańskiej w Poroninie (1913).
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w rodzinnej wsi. Wybitny działacz społeczny, wieloletni członek rady gminy, członek Kółka Rolniczego, członek–założyciel (1900) i naczelnik OSP w tej miejscowości (1922–1928), członek Towarzystwa Przyjaciół Poronina, członek–założyciel Ogniska Związku Podhalan w Poroninie (1927), wiceprzewodniczący Komitetu Budowy Szkoły w tej miejscowości..
Zmarł 3 listopada 1932 r. w Poroninie, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Żonaty z Bronisławą Łukaszczyk, córki: Helena, Maria, Aniela (29 lipca 1898 – 6 września 1954) zamężna Gut–Stapińska, poetka i aktorka, Ludwika i Bronisława, synowie: Franciszek (zob.), Bronisław.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
A. Bafia, Historia Związku Podhalan w Poroninie w latach 1927–1997, Poronin 1998; M. Mantyka, Z kart historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Poroninie 1900–2000, Poronin 2000; „Monitor Polski” nr 235/1933; Ś.p. Jakób Orawiec, „Gazeta Podhalańska” nr nr 46/1932.