Urodził się 10 listopada 1896 r. w Białej Podlaskiej. Syn Karola i Anny ze Stasiewiczów.
Ukończył szkołę powszechną, po czym pracował w gospodarstwie.
W czasie I wojny światowej od maja 1917 r. w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Koguciński”. Uczestniczył w kolportażu wydawnictw organizacyjnych oraz ukrywaniu zbiegłych z niemieckiej niewoli oficerów. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie1918 r. w okolicach Białej Podlaskiej.
Od stycznia 1919 r. w Wojsku Polskim. Służył w 12 puł. Brał udział w walkach z bolszewikami. Ranny w nogi 31 sierpnia 1920 r. podczas bitwy pod Komarowem. 8 września awansował na kpr.Po zakończeniu wojny 6 kwietnia 1921 r. został zdemobilizowany.
W niepodległej Polsce mieszkał w Białej Podlaskiej. Pracował na roli.
Działacz Ochotniczej Straży Pożarnej w Białej Podlaskiej – był członkiem zarządu oraz plutonowym.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 5 II 1933 r.).
CAW, akta Medalu Niepodległości z 9 XI 1933; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 258.