Urodził się 6 lutego 1898 r. w Warszawie. Syn Romana i Marii z Wrońskich.
Po wybuchu I wojny światowej służył w Legionach Polskich ps. „Opulski”. Od października 1916 r. w 4 Pułku Piechoty I Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) internowany przez Niemców w Szczypiornie.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Brał udział w walkach z Ukraińcami, podczas których został ranny w twarz. Po wojnie zamieszkał w Warszawie. Pracował jako ślusarz mechanik. Należał do Związku Legionistów Polskich (Koło b. żołnierzy 4 pp LP).
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK.
Po wojnie przez wiele lat pracował w Państwowych Zakładach Lotniczych oraz w Instytucie Lotnictwa w Warszawie.
Zmarł 4 września 1984 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 293/1932.