(1896–po 1960)
Urodził się 19 czerwca 1896 r. w m. Trzebaw koło Poznania. Syn Stanisława i Franciszki z Kubisiaków.
Od grudnia 1918 r. brał udział w powstaniu wielkopolskim. Służył w komp. dopiewskiej, walczył o Wolsztyn, Gołańcz i Kcynię. Ranny 19 czerwca 1919 r. pod Rynarzewem. Przez sześć tygodni leczył się w szpitalu w Poznaniu.
W niepodległej Polsce w PP. W 1932 r. posiadał stopień st. posterunkowego. Pełnił służbę w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów).
Podczas II wojny światowej wywieziony na roboty do Niemiec w Westfalii. W lipcu 1945 r. powrócił do Polski.
Zmarł po 1960 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 259/1932.