Bojownikom niepodległości

Jan Banach

(1893–po 1936)

Urodził się 2 lipca 1893 r. w Słopnicach Szlacheckich pow. Limanowa. Syn Józefa i Katarzyny ze Strugów.

W czasie I wojny światowej od 22 grudnia 1914 r. w Legionach Polskich. Był żołnierzem 1 pp LP. Chory, w czerwcu 1915 r. leczył się w szpitalu w Oświęcimiu, a potem w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w taborach technicznych. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.

Zwolniony z obozu i 12 kwietnia wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 32 pp walczył na froncie włoskim.

W niepodległej Polsce mieszkał we wsi Rupniów pow. Limanowa. Pracował na roli. W styczniu 1936 r. uzyskał zaopatrzenie emerytalne.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932.