Bojownikom niepodległości

Jan Baranicz

(1898–po 1931)

Urodził się 1 (23?) maja 1898 r. w Muszynie. Syn Jakuba i Heleny ze Skołozobrów (?).

W 1914 r. należał do PDS.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 1 listopada 1915 aż do kryzysu przysięgowego w 9 komp. 6 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

Po 1918 r. w WP. Służył w Żandarmerii Krajowej.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. Na początku lat 30. był komendantem posterunku w Oknie pow. Horodenka.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym (?) Krzyżem Zasługi.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 287/1931.