Urodził się 14 maja 1900 r. Syn Jana i Katarzyny z Aileńskich.
W czasie I wojny światowej w POW.
Od 1918 r. w WP. Służył w 9 pstrz wielkopolskich (potem 67 pp).
Awansowany na por. piech. z 1 lutego 1921, służył w 2 psp (1923, 1924), 31 pp (1928), w baonie KOP „Kopyczyńce” (1932) i 28 pp (1935, 1939). Z dniem 1 stycznia 1936 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko oficera mobilizacyjnego pułku.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.