Urodził się 23 października 1895 r. we Lwowie. Syn Jana i Rozalii z Czernych.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Wittik”. Od 12 września kolejno w 14 komp. 3 pp LP, od 12 maja 1916 r. w komp. sztabowej Komendy Legionów, intendenturze Komendy Legionów oraz w żandarmerii. Uzyskał stopień wachm.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklencze i Huszt.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Był żołnierzem 89 pp (do 21 października).
Od listopada 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami rejonie Lwowa, gdzie został ranny W styczniu 1919 r. pełnił służbę w intendenturze we Lwowie. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako dziennikarz.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Jego losy w czasie II wojny światowej są bliżej nieznane. W 1946 r. w stopniu kpt. rez. piech. pełnił służbę w 2 Korpusie Polskim.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 102/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.