Bojownikom niepodległości

Jan Benroth

(1894–po 1939)

Urodził się 22 maja 1894 r. w Radziechowie. Syn Karola i Marii z Halkiewiczów. Brat Józefa (zob.).

W czasie I wojny światowej 1 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. Służył w 1 i 14 komp. 3 pp LP. Chory, do 12 lutego 1916 r. przebywał w szpitalu w Oberhollabrunn, a potem w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Następnie w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. powrócił na front. Służył w 6 pp LP.

Od 1 listopada 1918 r. w stopniu sierż. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Początkowo należał do załogi odcinka I (pododcinek Wulka), a potem służył w oddziale samochodowym. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.

Mieszkał we Lwowie. Pracował jako elektromonter.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 64/1937; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.