Bojownikom niepodległości

Jan Bigos

(1895–po 1936)

Urodził się 1 listopada 1895 r. w Rybarzowicach pow. Biała. Syn Józefa i Anny.

Pracował jako stolarz w fabryce.

Od 1913 r. członek Stałej Drużyny „Sokoła” w Żywcu.

W czasie I wwojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. od 1 września był żołnierzem 2 komp. 2 pp LP. Po kampanii karpackiej w kwietniu 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Ems. Później powrócił do pułku. W 1917 r. przydzielony do Głównego Urzędu Zaciągu w Zamościu.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był ordynansem w Dowództwie Uzupełnień w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dulfalvie.

W niepodległej Polsce pracował jako woźny w starostwie powiatowym w Białej. Uzyskał zaopatrzenie na podstawie dekretu prezydenta z 13 stycznia 1936 r.

Zmarł po 1936 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914-1918, Milówka 2018; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 63/1933.