Urodził się 14 stycznia 1898 r. w Staroźrebach pow. Płock.
Od 1 grudnia 1918 r. w WP. Uzyskał stopień podoficerski. W latach 1922-1924 uczył się w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów Zawodowych w Bydgoszczy. Po jej ukończeniu z dniem 31 sierpnia 1924 r. otrzymał stopień ppor. piech. Przydzielony do 64 pp, z dniem 31 sierpnia 1926 r. awansował na por. piech. Dowodził plut. W 1928 r. pełnił służbę jako instruktor w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty w Grudziądzu. 15września 1931 r. przeniesiony do 10 pp, a 1 maja 1933 r. do KOP. 1 stycznia 1935 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. był oficerem materiałowym baonu KOP „Dawidgródek”.
Podczas kampanii 1939 r. adiutant tego baonu. Brał udział w walkach z Sowietami. Wzięty do niewoli po bitwie pod Szackiem.
Zamordowany 29 września 1939 r. w rejonie wsi Mielniki (gm. Pulmo).
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 287/1931; J. Pomorski, KOP w obronie Rzeczypospolitej 1924-1939, Pruszków 1998; Rocznik oficerski 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.