Bojownikom niepodległości

Jan Brandys

(1896[1897]-po 1934)

Urodził się 25 grudnia 1896 (1897?) r. w Spytkowicach koło Jordanowa. Syn Wiktorii.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. 3 pp LP. Chory, do 30 kwietnia 1916 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, a potem w szpitalu w Piszczanach. Następnie w 8 komp. 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Przydzielony do oddziału telefonicznego, następnie do komp. uzupełniającej w Dowództwie Uzupełnień w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie. Pracował jako monter samochodowy.
Zmarł po 1934 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 6/1934; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.